Als het gaat over uiterlijk en mode, dan kun je je verdiepen in een heul lange en interessante geschiedenis! Make-up, haar- en schoonheidsverzorging is al eeuwen niet weg te denken. Zelfs wimperverlenging gaat way back. Zelfs veel verder dan je zou denken!
De 19e eeuw
Al zo vroeg als eind 19e eeuw waren vrouwen bezig met het verlengen van hun wimpers. Er was destijds nog geen specifieke techniek voor ontwikkeld, maar in boeken en publicaties eind van de 19e eeuw werden vrouwen geadviseerd om bijvoorbeeld de puntjes van hun wimpers af te knippen, zodat deze sneller zouden groeien. Andere methodes voor wimperverlenging waren het gebruik van pommade (een soort zalf van dierlijk vet, zoals varkensvet of berenvet) op de wimpers en ze wassen met een mix van walnootblad en water. En sommige verhalen zijn gewoon ronduit freaky te noemen. In 1882 stond in Parijs in de krant dat dames haar in hun oogleden naaiden (!) om lange nepwimpers te creëren. Deze pijnlijke methode werd later in 1899 ook in de Schotse media gerapporteerd.
De 20e eeuw
De beroemde haarstylist en uitvinder Karl Nessler patenteerde In 1902 een wimperverlengingsmethode in het Verenigd Koninkrijk. Hij had een manier bedacht die meer in de buurt komt van hoe wij wimperextensions kennen. Hij vlechtte nepwimpers en -wenkbrauwen in de eigen wimpers. Vanaf 1903 verkocht hij nepwimpers in zijn salon in Londen. Er zijn meerdere mensen die credits hebben gekregen voor de “eerste nepwimpers”. In de Verenigde Staten werd het patent in 1911 aangevraagd door de Canadese Anna Taylor.
Uiterlijke verzorging is natuurlijk trendgevoelig en er komt toch kuddegedrag bij kijken. Nepwimpers werden dan ook écht een ding toen in 1916 een film van D.W. Griffith uitkwam, genaamd Intolerance. Hoofdrolspeelster Seena Owen moest volgens de regisseur een prachtige oogopslag met lange wimpers hebben. Hij maakte gebruik van nepwimpers: menselijk haar, geweven door een fijn gaasmateriaal.
De verbeterde technieken zorgden ervoor dat valse wimpers zeer populair werden bij het grote publiek in de jaren 1930 en later weer in de jaren 1960. De originele valse wimpers maakten plaats voor meer geavanceerde ontwerpen, zoals “waaiers” of “clusterwimpers”, die gebruikt werden om specifieke gebieden van de wimpers te verdikken. De stijl in de jaren zestig was onverschrokken en tikkeltje overdreven vergeleken bij de algemene stijl van die tijd.
De 21e eeuw
In de 21e eeuw werden meer geavanceerde wimperverlengingsmethoden in gebruik genomen. In tegenstelling tot de kunstmatige wimpers van het verleden zijn moderne wimperverlengingen veel nauwkeuriger. In de vroege jaren 2000 werd in Japan of Korea een nieuwe methode ontwikkeld, gebaseerd op oudere technieken. Deze methoden werden in 2004 veel gebruikt door beroemdheden en beroemde films. Door de Hollywoodsterren zijn wimperextensions pas echt populair geworden. De moderne wimperverlengingsmethode houdt in dat enkele haartjes aan de bestaande wimpers zijn bevestigd met een medische lijm. Deze wimperextensions zijn verkrijgbaar in een grote verscheidenheid aan stijlen, kleuren en materialen. Materialen omvatten menselijk haar, synthetische zijde, polyester en Siberische minkvacht. Moderne wimpers zijn lichtgewicht, comfortabel en vanzelfsprekend véél beter dan de oudere methoden die vroeger werden gebruikt.
Wimperextensions hebben dus al een lange en interessante geschiedenis. De techniek is door de eeuwen heen enorm verbeterd. Van de vroegere methoden die gebruik maakten van een zeer primitief ontwerp, naar de effectievere maar slechte wimpers uit de jaren 1960, naar de lichtgewicht en stijlvolle wimpers van de 21ste eeuw. Het is een zeer belangrijk onderdeel van de mode-industrie, die zich nog steeds verder ontwikkeld en blijft groeien in populariteit.
